15 Ekim 2011 Cumartesi

Önce uykusuzluk beni sevdi,
Sonra ben kendisini.
Ardına çayı geldi,
Sonra kahvesi.
Üşüdü ben geceleri,
Gidip şınav barfiks çekti.
Kitap okudu biraz,
Biraz karanlığı izledi.
Baykuş geliyor geceleri,
Sivrisinekler çok sevimli.
Gece hiç ses yok,
Arada bir cırcır böcekleri.
Bir de var ağaçların,
Hafif yaprak sesleri.
Ve olurken sabah,
Uyandırıyor horozlar mahalleyi.
Az istiyordum uyku saati,
Oldu beklemeden istediğim gibi.
Uyuyorum günde 4 saat,
Ses çıkmazsa var daha 45'liği.
Haftada bir oluyor tabi,
1 günden fazla gözler açık.
Ve bir renk daha beliriyor beyazlarda,
Türk bayrağındaki gibi kırmızılık.

Hiç yorum yok: